Sebüktegin döneminde Gazneli hâkimiyetini tanıyarak sadakatle bağlanmış olan şeyh Hamid Lodi’nin torunu Ebu’l Feth Davud, 1005’de Gaznelilere ihanet ederek isyana kalkışmış, ayrıca Karmatîliği benimseyerek bölgeyi fitne ve fesada boğmuştu. Onun için Mart/Nisan 1006’da Gazne’den hareket eden Sultan Mahmut, Multan seferine çıktı.
Ancak taşkın dönemi olduğu için Sind Nehrinin geçitlerinin kapalı olması sebebiyle Peşaver üzerinden Multan’a geçmeyi denedi. Pencab Racası Anandapal, sultanı engellemek için Peşaver tepelerine doğru ilerlediyse de yenilerek Keşmir’e kaçmak zorunda kaldı. Bu kızgınlıkla önüne gelen her şehri yağmalayarak Multan’a doğru ilerleyen Mahmut’un kararlılığıyla direnme azmi kırılan Ebu’l-Feth Davud, hazinesiyle birlikte Serendib’e kaçtı. Böylece başsız kalan şehir, yedi günlük bir direnmeden sonra teslim alınarak Karmatiler yıllık yirmi bin dirhem vergiyle cezalandırıldı.
Gazneliler ile Karahanlılar arasında yapılan bir anlaşma ile Ceyhun iki devlet arasında sınır kabul edilmişti. Ancak Sultan Mahmut’un Multan seferi sırasında Karahanlı İlig Nasr b. Ali (öl.1012)’nin gönderdiği birlikler, Horasan ve Belh’e saldırarak Nişabur ile Belh şehirlerini zapt etmişlerdi. Bunun üzerine Gazneli Mahmut, Waihind bölgesinin valiliğini Caypal’in torunu Nawasa şah adıyla bilinen Sukhpal’a bıraktı ve yarım kalan fetihlerini şimdilik erteleyerek hızla Gazne’ye dönmek zorunda kaldı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder