Nihayet Ekim 1024’te Multan’a hareket edildiğinde Gazneli ordusunun levazımını taşımak için otuz bin deve temin edildi, her askere ihtiyacını karşılamak üzere iki deve verildiği gibi gerekli olan su ve iaşenin taşınması da en ince teferruata varıncaya kadar düşünüldü. Bu seferle Sultan Mahmut, Ecmir civarındaki
şehirleri hızla ele geçirirken Hindular, tapınaklarına yapılacak taarruzu geç haber aldıklarından hazırlanmaya fırsat bulamadılar.
Ocak 1025’te Anhilvara’ya ulaşan sultan, Raca Bhima Deo’nun kaçması üzerine şehri kolaylıkla ele geçirdi. Sultan güneye Somnath’a doğru ilerlemeye devam etti. Orada yaşayanlar Tanrı Somnath’ın koruması altında olduklarına inandıkları için kendilerini tamamen gü- vende hissediyorlardı. şehrin racası ise bir adaya kaçmayı tercih etme akıllılığını gösterdi. Ona rağmen kuşatılan kaledeki Brahmanlar ve onların teşvik ettiği gönüllüler tarafından takviye edilen garnizon, Sultan Mahmut’a karşı cesaretle direndi.
Ama 7 Ocak 1026 Cuma gününe rastlayan ilk hücum sırasında Türklerin ustaca ok atmaları neticesinde şehir surları aşıldı. Bu sırada meşhur putun bulunduğu tapınakta dua eden Hindliler, son bir gayretle tekrar saldırdı ve Gazneli ordusunu geri püskürttüler. Ertesi gün Gazneliler, büyük bir istekle yeniden hücum ederek kısa sürede Somnath kalesini düşürdüler. Ne Hindlilerin sultana bol para teklif etmeleri ne de puta yalvarmaları kalenin tahrip edilmesini engelleyebildi. Elli bin Hindu öldürülerek tapınağa girildi ve sultanın emriyle bir müezzin ezan okudu.
Aynı zamanda Somnath’daki hazineler yağmalanırken put da paramparça edilerek her biri ibadete giden Müslümanların çiğnemesi için yollara veya camilerin merdivenlerine konulmak üzere Gazne, Mekke ve Medine’ye gönderildi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder